کیک بوکسینگ چه نوع ورزشی است؟

کیک بوکسینگ چیست؟

کیک بوکسینگ (Kickboxing) نوعی ورزش رزمی تمام ایستاده و بر مبنای لگد زدن و مشت زدن است. کیک بوکسینگ از کاراته و موای تای مشتق گرفته شده و به عنوان نوعی دفاع شخصی، ورزش تناسب اندام یا نوعی ورزش رزمی شناخته می شود.

نگاه کلی به توسعه کیک بوکسینگ

ریشه تاریخی کیک بوکسینگ در واقع به ۲۰۰ سال پیش در آسیا برمی گردد. در واقع زمانی که ضربات مشت در کاراته ممنوع شده بود. در سال 1960، برای نخستین بار، کیک بوکسینگ ژاپنی با اجرای مسابقاتی در همان سال به دنیای ورزش وارد شد. با افزایش شهرت، این ورزش رزمی وارد آمریکا شد و در سپتامبر سال 1974 زمانی که انجمن حرفه ای کاراته اولین مسابقات جهانی آن را برگزار کرد، کیک بوکسینگ آمریکایی نیز توجهات زیادی به سمت خود جذب کرد. از لحاظ تاریخی کیک بوکسینگ نوعی هنر رزمی ترکیبی و مبتنی بر عناصر سنتی بیشتر ورزش های رزمی محسوب می شود. چراکه این هنر رزمی به توسعه ورزش هایی مانند جوجیتسو برزیلی و کشتی محلی کمک زیادی کرده است. بسیاری در گذشته کیک بوکسینگ و کاراته را به علت وجود تشابهات چشم گیر در سبک مبارزه و قوانین از یک ریشه می دانستند، که البته باور غلطی نبوده است! امروزه کیک بوکسینگ در ژاپن از محبوبیت خاصی برخوردار است و در بیشتر تبلیغات تلوزیونی دیده می شود.

به دلیل نگرانی افراد از ایمنی و سلامتی، استفاده از لباس های محافظتی و قوانینی که در طول سالها وضع شد اشکال مختلفی از کیک بوکسینگ رقابتی را در ایالات متحده بوجود آورد. اشکالی در تکنیک های مورد استفاده و میزان تماس فیزیکی بین رقبا وجود دارد. در حال حاضر رایج ترین نوع کیک بوکسینگ، کیک بوکسینگ هوازی یا قلبی و عروقی است که از عناصر هنر های رزمی و ایروبیک تشکیل شده است. بر خلاف انواع دیگر، این رشته شامل ارتباط فیزیکی بین رقبا نیست. کلاس های کیک بوکسینگ قلب معمولا با شدت پایین شروع و به تدریج افزایش پیدا می کند. کل این تمرینات شامل ترکیبی از حرکاتی چون اعتصابات زانو، مشت، لگد می باشد. زمانی هم در پایان کلاس به سرد کردن که معمولا شامل تمرینات کشش است اختصاص داده شده است.

شباهت کیک بوکسینگ و بوکس

در این رشته نتیجه مسابقه از طریق ضربه ناک اوت، تصمیم داور یا مساوی و یا میزان برابر استفاده از فنون، توسط هر دو مبارز مشخص می گردد که از این نظر کاملاً مشابه با بوکس می باشد.

کیک بوکسینگ مانند سایر ورزش ها نیاز به تعهدات واز خود گذشتگی ها دارد. از آن جایی که در این ورزش از تکنیک های خطر ناک استفاده می شود، برای بدست آوردن کنترل روی حرکات واستفاده از آن ها آموزش باید با تمرکز ودقت واعتماد به نفس در زمان مناسب بدون صدمه دائمی زدن به حریف تمرینی یا حریف انجام می گیرد.

قوانین کیک بوکسینگ

مسابقات در یک زمین مربع شکل محصور شده با طناب به نام رینگ برگزار می شود. هر مسابقه تحت نظارت یک داور و یک پزشک کنترل می شده و پس از اتمام هر راند سه قاضی مبارزه را بررسی کرده و پس از جمع بندی نهایی به مبارزان امتیاز می دهند. ضربه زدن به حریفی که بر روی زمین افتاده خطاست. گرفتن حریف در مسابقه خطا است و اگر در طول مسابقه این کار بیشتر از سه بار انجام شود، مبارزه بازنده اعلام خواهد شد. به ورزشکارانی که در مبارزات کیک بوکسینگ شرکت می‌کنند "فایتر" می‌ گویند.

سبک مسابقه: مانند بیشتر ورزش ها، کیک بوکسینگ نیز قوانین و اصول پایه ای دارد که به سلامت و امنیت هر مبارز کمک می کند. تعداد سازمان های حمایت کننده از این ورزش متعدد است، بنابراین مقررات مختلفی برای این رشته ورزشی وضع شده است. فقدان وجود یک سازمان بین المللی از عوامل این تنوع در قوانین است. اما نوعی تعریف جامع برای قوانین مسابقات طبق نوع برخورد در مبارزه وجود دارد.

اصول اولیه کیک بوکسینگ

از سطح آمادگی خود مطمئن شوید. انجام کیک بوکسینگ با شدت بالا یکی از فرم های این ورزش است پس احتمالا انجام آن مانند شیرجه زدن و یا لم دادن روی نیمکت و خوردن سیب زمینی نیست. شما می توانید برای آماده سازی یک دوره ایروبیک با شدت کم و یا تمریناتی جهت بالا بردن استقامت را تجربه کنید. هنگامی که یک مبتدی تمرین را شروع می کند خیلی سریع به نقطه overexerting یا همان اوج نقطه خستگی می رسد. قبل از ثبت نام حتما چک کنید و مطمئن شوید که مربی حاضر به تغییر روال متناسب با شرایط بدنی شما می باشد. از رفتن به کلاس هایی که به نظر می رسد سرعت و پیچیدگی زیادی دارد و شانس آموزش فردی ندارید خودداری کنید. حتما زیر نظر مربی ای که سطح بالای کمربند هنرهای رزمی و گواهی مربیگری معتبر از واحد مربوطه را دارا می باشد تمرین کنید همچنین بهتر است برای شروع در سطحی از کلاس قرار بگیرید که متناسب با شما باشد. پوشیدن لباس های مخصوص این ورزش به دلیل راحت بودن شما برای حرکات دست و پا کمک زیادی می کند. می توانید قبل از تهیه دستکش و وسایل با مربی خود مشورت کنید.

شروع تمرین به صورت کند و آرام و نه بیش از اندازه و کنترل جنبش حرکتی از کلید های یک تمرین خوب است. کنترل در حرکات مشت و لگد زدن و همچنین عدم قفل شدن مفاصل آرنج و زانو در مبتدیان از اصول اولیه آموزش می باشد.

نوشیدن آب قبل و طی تمرین از تشنگی و هیدراته شدن جلوگیری می کند. حتما برگه معاینه پزشکی برای چکاب سلامتی خود دریافت کنید و از نداشتن شرایط مزمنی چون دیابت، آسم و اضافه وزن زیاد مطمئن شوید.

1. مسابقات برخورد کامل – Full contact

برای برنده شدن در این نوع مسابقه باید حریف را ضربه فنی کنید؛ طوری به حریف ضربه بزنید که قادر به ادامه کار نباشد. این روش شباهت زیادی به رقابت های بوکس دارد. وارد کردن ضربات مشت و لگد تنها به بالاتنه حریف مجاز است. استفاده از زانو و آرنج غیر مجاز است. گرفتن حریف و پرتاب کردن او ممنوع است. مسابقات این سبک می تواند بین 3 تا 12 راند برگزار شود. زمان هر راند 2 تا 3 دقیقه است و بین هر راند 1 دقیقه استراحت داده می شود.

2. مسابقات برخورد سبک - Light contact

برای برنده شدن در این روش مسابقه، باید تا جایی که امکان دارد ضربات موفق بیشتری بر بدن حریف وارد کنید. در این روش ضربه فنی معنی ندارد، بنابراین اگر یکی از ورزشکاران بیش از حد خشن شود، به او اخطار داده می شود. این سبک شباهت زیادی به برخورد نیمه دارد، با این تفاوت که نقاط هدف بدن حریف در مبارزه متفاوت است. برای مثال در این روش ضربه به پا ممنوعیت ندارد.

3. مسابقات برخورد نیمه  - Semi contact

در این سبک مبارزه، برای برنده شدن باید امتیاز بالاتری دریافت کنید. امتیازات برای اعمال ضربات قانونی روی نقاطی مشخص از بدن حریف داده می شود. برای هر ضربه امتیازی بین 1 تا 3 دریافت می کنید. البته، تکنیک و دقت نیز بر قضاوت داور و امتیاز بالاتر تاثیرگذار است. مبارزان می توانند از طریق مشت ها یا لگد زدن به بالاتر از کمر و ناحیه زیر مچ پا قرار دارند، امتیاز بگیرند. مشت و لگد 1 امتیاز دارد. ضربه به سر و همچنین پرش با ضربه به بدن 2 امتیاز، پرش و ضربه به سر 3 امتیاز دارد. استفاده از سینه به ندرت امکان پذیر است، صرف نظر از تکنیک های پرش و چرخش. استفاده از آرنج، زانو و چرخشی های عقبی پا ممنوع است. گرفتن مبارز، پرتاب و جابجایی او (به استثنای ضربات پا) ممنوع است. مسابقات معمولا در 3 دور (2 تا 3 دقیقه ای) با 1 دقیقه در بین هر دور انجام می شود.

تقسیمات وزنی

همانند بوکس، هر مبارز زمان کوتاهی قبل از شروع مسابقه وزن کشی می شود تا از صلاحیت وزنی او اطمینان حاصل شود. همانطور که گفتیم، به علت فقدان یک فدراسیون بین المللی برای ورزش کیک بوکسینگ، تقسیمات وزنی هر مسابقه توسط سازمان برگزار کننده تعیین می شود. برای مثال وزن یک ورزشکار میانه می تواند 70 یا 72 یا 75 باشد.

محوطه مبارزه

عمولا سبک مبارزه یا همان نوع برخورد محوطه رقابت را تعیین می کند. مبارزات برخورد کامل در رینگ انجام می شوند. مبارزات نیمه برخورد بر روی تشک و مبارزات سبک می توانند بر روی رینگ یا تشک انجام شوند.

تجهیزات محافظتی

مبارزان باید از پوشش های مخصوص کیک بوکسینگ استفاده کنند. محاظ سر، دستکش بوکس، محافظ پا و ساق پا، محافظ دهان و محافظ کشاله ران جزو این پوشش های ضربه گیر هستند. اگر مبارز زن باشد، محافظ قفسه سینه نیز کاربرد دارد.